Τhe Totem of Togetherness & Isolation

Ηow would you say someone who lives alone during the pandemic feels, when perhaps very little opportunity is available for face to face contact with others? How does one deal with the terror, the fear, the threat of illness, the illness itself, the unbearable loneliness felt within four walls? Yet, is it possible for our daily routine to become less hard and unpleasing in this case, if co-habiting with someone?  If there is a person by our side with whom we may share our worries which have unexpectedly arisen during this time to our lives? Or maybe co-existence under conditions of duress in the pandemic bring to the surface all the vulnerabilities of the relationship which managed to hide skillfully and avoid the truth within the routine of everyday life from all the previous years?

Motivated by these thoughts, Vagie Mariolou and Sofia Zarari were inspired to create “The Totem of Togetherness and Isolation”.  It is through their human figures they have made for the project entitled “Be Connected”, curated by Poly Nikolopoulou, that they question if it is truly possible for someone to be calm and psychologically stable under the exceptionally challenging conditions of the pandemic. Or if there is a partner, this by itself is suffice to result in a significant reason which leads someone to feel both calm and safe? The little stories of a strange reality which gradually emerge with the passing of time have much to teach us.

Πώς να νοιώθει άραγε κάποιος που ζει εντελώς μόνος καθ’ όλο το διάστημα της πανδημίας, όπου ίσως μέσα στην εβδομάδα δεν του δίδεται παρά ελάχιστα η ευκαιρία για φυσική επαφή με άλλους ανθρώπους; Πως αντιμετωπίζει τον τρόμο, τον φόβο, την απειλή της ασθένειας, την ασθένεια την ίδια, φορές την αφόρητη μοναξιά που μπορεί να αισθάνεται όντας απομονωμένος μέσα σε τέσσερις τοίχους; Aπό την άλλη μεριά, μήπως γίνεται λιγότερο σκληρή και άχαρη η καθημερινότητα σε αυτήν την έκτακτη συνθήκη αν συμβιώνουμε με έναν σύντροφο; Αν υπάρχει δίπλα μας κι ένας άλλος άνθρωπος να μοιραστεί τις αγωνίες που έχουν αναπάντεχα προκύψει αυτόν τον καιρό στις ζωές μας; ΄Η μήπως μπορεί η συνύπαρξη κάτω από τους πιεστικούς όρους της πανδημίας να φέρει στην επιφάνεια όλα τα τρωτά της σχέσης που μέσα στην ρουτίνα της καθημερινότητας και το τρέξιμο όλα τα προηγούμενα χρόνια κατάφερναν να κουκουλώνονται επιδέξια και να ξεφεύγουν από την αλήθεια;

Mε αφορμή τις σκέψεις αυτές η Βάγγυ Μαριόλου και η Σοφία Ζαράρη συνδέθηκαν δημιουργικά κι έτσι εμπνεύστηκαν τα «ΤΟΤΕΜ της Μοναξιάς και της Συντροφικότητας». Μέσα από τις ανθρώπινες φιγούρες που δημιούργησαν για το project “Be Connected” σε επιμέλεια της Πόλυ Νικολοπούλου, αναρωτιούνται σε βάθος αν μπορεί στα αλήθεια κανείς μόνος του να είναι ήρεμος και ψυχικά σταθερός κάτω υπό τις εξαιρετικά δύσκολες συνθήκες της πανδημίας. Aν πάλι υπάρχει ένας σύντροφος, αυτό από μόνο του είναι σε θέση να αποτελεί έναν σημαντικό παράγοντα που οδηγεί τον άνθρωπο να νοιώθει πιο ήρεμος και ασφαλής; Οι μικρές ιστορίες μιας παράξενης πραγματικότητας που φαίνεται όσο περνά ο καιρός πως έχει πολλά να μας διδάξει…