Acceptance – A New Home for the Little Venus
Acceptance
Brooch, 2025
Materials: Bronze, Agate, Plastic Figures, Seashell, Pearls, Machine Embroidery, Textile, Vintage Miniature Doll, Found Object, Lace
Dimensions: 13,5 x 10,5 x 4,5 cm
Acceptance - A New Home for the Little Venus
Installation, 2025
Materials: Bronze, Aluminium, Pigment, Vintage Miniature Doll, Detachable brooch
Dimensions: 33,5 x 28,5 x 47,5 cm
Στην Kassandra El Najjar
Με λένε Κασσάνδρα.
Νοιώθω σαν να έχω ζήσει πολλές ζωές.
Χρειάστηκε να παλέψω σκληρά, να κατακτήσω με κόπο αυτά που για τους άλλους ανθρώπους θεωρούνται δεδομένα.
Κατάγομαι από την Παλαιστίνη. Γεννήθηκα και μεγάλωσα στην Συρία. Στα δεκαπέντε μου μετακόμισα για τρία χρόνια στο Κουβέιτ, να ζήσω κοντά στον πατέρα μου. Ήταν τα πιο σκληρά χρόνια της ζωής μου. Για ένα χρόνο δοκίμασα να μείνω στο Άμστερνταμ.
Ζω στην Ελλάδα από το 2008.
Η ελληνική γλώσσα αποτελεί για μένα προσωπική λύτρωση και διαφυγή. Κουβαλά μνήμη, ιστορία. Στους εσωτερικούς μου διαλόγους χρησιμοποιώ πάντοτε τα ελληνικά.
Το σώμα μου είναι το σπίτι μου. Η πατρίδα, είναι κάτι πιο βαθύ, πιο μεγάλο από τα στενά πλαίσια του ‘εγώ’. Είναι το συλλογικό τραύμα, οι ρίζες μας, ο τόπος που ανήκουμε, η αρχή και το τέλος μας.
Για να μπορέσω να προχωρήσω στην αλλαγή της εξωτερικής μου εμφάνισης, προηγήθηκε η πνευματική μου μετάβαση. Για τους περισσότερους, αυτή η διαδικασία συνήθως ξεκινά από έξω προς τα μέσα. Στην δική μου περίπτωση έγινε αντίστροφα.
Σέβομαι απόλυτα την πορεία της τρανς μεταμόρφωσης. Επί της ουσίας δεν αναφέρεται σε μια ιδέα, αλλά σε ένα αληθινό βίωμα. Έσκαψα βαθιά μέσα μου, να κατανοήσω πως στην πραγματικότητα χρειάζεται να πεθάνει το παλιό, για να γεννηθεί το καινούργιο.
[…] You look at their faces and their meaningless loss/ And you cry:/ "Who is she?/ Who is she, who is she, who is she/ To say goodbye?" […] ‘The Mysterious Vanishing of Electra’.
Ξαναγεννήθηκα.
Ήμουν πάντα… Δεν θέλω να κολλάω στην ταυτότητα. Ούτε ζητώ την προσοχή των άλλων. Ζητώ μονάχα περισσότερο χώρο έκφρασης.
Εμπιστεύομαι. Συγχωρώ. Νοιώθω ευγνωμοσύνη.
Για να μπορέσω να συγ-χωρέσω τους άλλους, έχω συγχωρήσει πρώτα εμένα την ίδια. Εκείνο το παιδί που δεν ήταν σε θέση να υπερασπιστεί τον εαυτό του.
Υπάρχουν πολλές μορφές και διαφορετικά επίπεδα ελευθερίας. Εγώ επιλέγω να μην συμβιβάζομαι. Καθημερινά αγωνίζομαι να κρατώ αλώβητο το ελεύθερο πνεύμα που κυριαρχεί μέσα μου από τότε που με θυμάμαι.
‘Αγώνας’, ‘Aναζήτηση’, δυο έννοιες που με ακολουθούν όλη μου τη ζωή.
Δεν μπορείς να περιμένεις να αλλάξει το σύστημα. Από μέσα μας ξεκινά η αλλαγή.
Η μητέρα μου…
Εκτιμώ ιδιαίτερα την ειλικρίνεια στους ανθρώπους. Χωρίς ειλικρίνεια πως μπορεί να υπάρξει σχέση;
Ο Έρωτας. Μεγάλο κεφάλαιο ο Έρωτας. Θεός και Δαίμονας, μαζί.
Η Κασσάνδρα μπορούσε να δει, να προβλέψει. Για τον λόγο αυτό οι Θεοί την τιμώρησαν. Αυτήν την κατάρα θέλω να κατορθώσω να σπάσω. Να την μεταμορφώσω ξανά σε ευλογία.
Ευδαιμονία, αυτός είναι ο στόχος.
Ένωση. Να ενωθούν όλα τα κομμάτια μαζί, να γίνουν ένα.
Αγάπη είναι…, τα πάντα. Είναι ο άπλετος χώρος που ζει κι ανασαίνει εντός μας. Η αγάπη δεν είναι συναίσθημα, είναι κατάσταση, είναι βίωμα.
Η αγάπη είναι το φίλτρο των πάντων.
‘April Rain’, αυτό θα είναι το τραγούδι μας Σοφία.
Η ιστορία μας τώρα ξεκινά…
Booze | Αθήνα, Mάρτιος 2025
To Kassandra El Najjar
My name is Kassandra.
I feel as though I have lived many lives.
I had to fight hard, to struggle for things that others take for granted.
I come from Palestine. I was born and raised in Syria. At fifteen, I moved to Kuwait for three years to live near my father. Those were the hardest years of my life. I spent a year trying to stay in Amsterdam.
I have been living in Greece since 2008.
The Greek language is my personal salvation and escape. It carries memory, history. In my inner dialogues, I always use Greek.
My body is my home. Homeland is something deeper, something greater than the narrow confines of the ‘self.’ It is the collective trauma, our roots, the place we belong to, our beginning and our end.
Before I could change my external appearance, my spiritual transition had to come first. For most people, this process usually starts from the outside and moves inward. In my case, it happened in reverse.
I deeply respect the journey of trans transformation. In essence, it is not just an idea but a true experience. I had to dig deep within myself to understand that, in reality, the old must die for the new to be born.
[…] You look at their faces and their meaningless loss/ And you cry:/ "Who is she?/ Who is she, who is she, who is she/ To say goodbye?" […] ‘The Mysterious Vanishing of Electra’.
I was reborn.
I have always been… I do not want to cling to identity. Nor do I seek the attention of others. I only ask for more space for expression.
I trust. I forgive. I feel gratitude.
To truly forgive others, I first had to forgive myself. That child who was unable to defend itself.
There are many forms and different levels of freedom. I choose not to compromise. Every day, I struggle to keep intact the free spirit that has lived within me for as long as I can remember myself.
‘Struggle,’ ‘Introspection’—two notions that have followed me all my life.
You cannot wait for the system to change. Change starts from within.
My mother…
I deeply appreciate honesty in people. Without honesty, how can there be a real connection?
Eros. Eros is a vast chapter. Both God and Demon in one.
Kassandra could see, could foresee. That is why the gods punished her. That is the curse I wish to break. To transform it into a blessing anew.
Eudaimonia—that is the goal.
Unification. Let all the pieces come together, to become one.
Love is everything. It is the boundless space that lives and breathes within us. Love is not a feeling; it is a state of being, an experience.
Love is the filter of everything.
‘April Rain’—that will be our song, Sofia.
Our story is just beginning…
Booze | Athens, March 2025
Let’s talk about the life
We want to live
Not the life we live
Εvá Papadakis, ‘Shattered Pieces’
At this critical moment in the discourse on human rights, the installation "Acceptance – A New Home for the Little Venus" was born to embrace the concept of self-identification and the individual’s internal experience of gender with understanding and respect, challenging stereotypes and societal prejudices.
It seeks to defend the fundamental right of every person to freely experience their personal perception of their body, regardless of whether it aligns with the gender assigned at birth.
The journey of this transition, as the process of gender identity redefinition is called, seems to be both mentally and physically painful and time-consuming for the individual who holds this innate sense of self.
In such a condition, the feeling of rejection seems to dominate the psyche of individuals who experience discomfort in their own bodies.
Conversely, acceptance for individuals experiencing a mismatch between their social and biological gender identity—first and foremost from themselves, but also from their family and the broader society—constitutes the essential psychological foundation needed for them to claim an equal place in a social environment, free from gender discrimination and racist violence.
The installation "Acceptance – A New Home for the Little Venus", as a small revolutionary act, envisions societies that will be open to the possibility of free choice and expression of individual identity. It is certain that only under these conditions can a person truly feel harmony with themselves and their environment, allowing them to grow and flourish…
Credits: Manto Vassili, Thodoris Chaniotis